Adapter
Last updated
Last updated
Convert the interface of a class into another interface clients expect. Adapter lets classes work together that couldn't otherwise because of incompatible interfaces.
ทำให้ของ 2 อย่างทำงานร่วมกันได้ แม้ว่ามันไม่ได้ถูกออกแบบให้ทำงานร่วมกันแต่แรก โดยไม่แตะต้องโค้ดเดิมที่ถูกเขียนไว้เลย
สร้าง interface ที่เราอยากจะทำงานด้วยขึ้นมา แล้วทำงานกับ interface นั้นแทน
นำ interface ที่เราสร้างขึ้นมาไปทำงานร่วมกัน class ที่ต้องการทำงานด้วย
กาละครั้งหนึ่ง เง็กเซียนฮ่องเต้ได้ทำแอพซื้อขายหุ้น ซึ่งตัวแอพสามารถดูราคาหุ้นในตลาดได้ตลอด 24 ชม ซึ่งการทำงานของแอพนี้ จริงๆแล้วมันก็แค่ไปดึงข้อมูลหุ้นที่เป็นไฟล์ XML จากหลายๆที่มากองๆไว้ด้วยกัน แล้วพล๊อตกราฟเท่ๆออกมาให้ดู และเง็กเซียนก็พอพระทัยในแอพนั้นเป็นอันมาก
จนมาถึงวันหนึ่ง เง็กเซียนได้ข่าวมาว่า มีบริษัทหนึ่งขาย library สำหรับวิเคราะห์หุ้นขั้นเทพ ที่ให้ผลแม่นดุจตาเห็น!! ดังนั้นเง็กเซียนเลยตัดสินใจซื้อ library ที่ว่านั้นมา
แต่เง็กเซียนแทบหงายเงิบ เพราะ library ที่ซื้อมามันดันทำงานกับ JSON format ได้เท่านั้น!!
จากรูปเลยข้อมูลหุ้นวิ่งเข้าแอพของเง็กเซียนทำงานได้ตามปรกติ แต่มันเอาเข้าไปทำงานกับ library ที่ซื้อมาไม่ได้
เง็กเซียนจะทำเช่นไรกับปัญหาที่เจอมานี้ดี เงินก็เสียไปแล้ว โปรแกรมเขาก็ไม่ได้พังอะไร จะไปแก้ให้มันทำงานกับไฟล์ XML ก็ได้ แต่นั่นหมายความว่าเง็กเซียนต้องไปแก้โค้ดที่มันมีอยู่แล้ว
และหลังจากไตร่ตรองอยู่นั่นเอง เง็กเซียนก็ตระหนักได้ว่า โค้ดนั่นมันเป็นของบริษัทอื่นนิหว่า มันแก้เองไม่ได้โว้ยยยย!! (นึกถึงหน้าจตุรเทพในเรื่องคุโรมาตี้ขึ้นมาเลย)
แล้วเง็กเซียนจะแก้ปัญหานี้อย่างไรดี . . .
เง็กเซียนก็โทรไปเพื่อซื้อบริษัทนั้นมา แล้วสั่งให้มันเขียนรองรับ XML จบข่าวววว (ฮา)
วิธีการแก้ไขปัญหาก็แสนจะง่าย ให้จินตนาการง่ายๆว่า สาย power โน๊ตบุ๊คเรามันมี 3 ขาใช่ปะ แต่เต้าเสียบไฟแบบทั่วๆไปมันจะมีรูให้เสียบแค่ 2 รู แล้วเราจะทำยังไงให้มันเสียบได้?? ... เราก็แค่ไปซื้อตัวแปลงจาก 3 ขาเป็น 2 ขามาใช้ไงละ!! (เคยมีครั้งนึงผมต้องหักสายกราวทิ้ง เพื่อให้มันมี 2 ขา จริงจังนะนิ -_-'')
ก่อนที่จะเมากาวไปมากกว่านี้ สิ่งที่เง็กเซียนต้องทำก็คือ สร้างสิ่งที่เรียกว่า Adapter
ขึ้นมา
ซึ่งสิ่งที่เรียกว่า Adapter
มันจะมีหน้าที่ห่อหุ้ม object ที่เราไม่สามารถทำงานร่วมกับมันเอาไว้ แล้วเปลี่ยนมันให้กลายเป็นของที่เราสามารถทำงานร่วมกับมันได้ รวมถึงจัดการความซับซ้อนของ object นั้นทั้งหมดอีกด้วย (ในตัวอย่าง adapter ก็คือตัวแปลงจาก 3 ขาเป็น 2 ขา)
และในบางครั้ง เราอาจจะต้องทำ Adapter ที่เป็น 2 ทาง (two-way adapter) คือ แปลงให้ฝั่ง A ใช้ฝั่ง B ได้
และยังต้อง แปลงให้ฝั่ง B ก็ใช้ฝั่ง A ได้
ด้วยช่วยกัน
จากภาพ เง็กเซียนก็จะสร้าง Adapter ขึ้นมาตัวนึงนั่นคือ XMLToJSONAdapter
เอาไว้แปลงข้อมูล XML ไปเป็น JSON เพื่อส่งข้อมูลไปให้กับ library ที่ซื้อมานั่นเอง
อธิบาย
Client - คือคลาสที่ทำงานร่วมกับ interface ที่เป็นต้นแบบของ Adapter
Client Interface - เป็นมาตรฐานในการสร้าง Adapter เพื่อให้ Client สามารถทำงานร่วมกับ class ที่ได้ตามที่ client คาดหวังไว้
Service - class ที่แท้จริงที่ client ต้องทำงานร่วมด้วย ซึ่งปรกติ client จะไม่สามารถทำงานร่วมกับมันตรงๆได้
Adapter - ตัวที่ทำหน้าที่จัดการให้ client ทำงานร่วมกับ class ที่แท้จริงที่ต้องทำงานร่วมกัน
Client ทำงานร่วมกับ interface เท่านั้น ไม่ได้ทำงานร่วมกับ class ที่แท้จริง ทำให้เราสามารถเขียน Adapter แบบอื่นๆให้ client ทำงานรวมได้โดยที่ไม่ต้องเปลี่ยนโค้ดใดๆเราเลย
เราต้องการเขียนโปรแกรมไปดึงข้อมูลจาก Youtube ซึ่งโปรแกรมเราทำงานกับ class A แต่ เจ้าตัว Youtube API นั้นทำงานกับ class B เลยทำให้เราไม่สามารถคุยกับ Youtube API ได้ตรงๆ หรือถ้าเราไปใช้ class B ตาม Youtube แล้วเกิดวันหนึ่ง Youtube API เปลี่ยนไปใช้ class C ละ? โค้ดเราก็จะต้องคอยตามแก้ทุกครั้งที่ API เขาเปลี่ยนด้วยเหรอ?
ดังนั้นเราก็จะสร้าง Adapter ขึ้น เพื่อใช้เป็นตัวแทนคุยกับ Youtube API อีกที (ดูใน Code ตัวอย่างเลย)
สามารถเปลี่ยน Adapter เมื่อไหร่ก็ได้ นั่นหมายความว่าเราสามารถเปลี่ยน library ของ 3rd party เป็นตัวอื่นได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องกลับไปแก้ไขโค้ดเก่าของเราเลย
ถูกหลัก Single Responsibility Principle
ถูกหลัก Open/Closed Principle
เพิ่มความซับซ้อนให้กับโค้ด เพราะต้องไปสร้าง class และ interface มากมาย
Output