20.มารู้จักกับ Property กัน
Last updated
Last updated
💬 ถ้าเราอยากให้ตัวแปรที่เป็น private ถูกภายนอกกำหนดค่าหรืออ่านค่าได้ โดยปรกติเราก็ต้องสร้าง method ขึ้นมา 2 ตัว สำหรับเขียนและสำหรับอ่านชิมิ ดังนั้นถ้าเรามีตัวแปรแบบนั้น 20 ตัว นั่นก็หมายความว่าเราก็จะมี 40 method อะจิ!! แบบนี้เราคงไม่ต้องทำอะไรกันพอดีเพราะคลาสเราจะรกไปด้วย method นั่นเอง ดังนั้นในรอบนี้เราจะมารู้จักกับ Property ที่จะเป็นพระเอกมาช่วยเราในเรื่องนี้เองงับ
Method พิเศษตัวนึงที่ช่วยให้เราเข้าถึงตัวแปรได้ง่ายๆ ผ่าน accessor ที่ชื่อว่า get กับ set โดยเราสามารถเลือกได้ว่า property ที่เราสร้างขึ้นมาจะทำงานกับตัวแปรไหนได้ ตามโค้ดด้านล่าง
Get คือตัวช่วยให้เราสามารถเข้าไปเรียกดูข้อมูลได้
Set คือตัวช่วยให้เราสามารถเข้าไปเขียนข้อมูลได้
value keyword คำสั่ง value ที่อยู่ใน set นั่นหมายถึงค่าที่ผู้ใช้ส่งมากำหนดให้ตอนเรียกใช้ property Name
คือ property ที่เราไม่ต้องไปกำหนดว่ามันจะทำงานกับตัวแปรตัวไหนเลย ซึ่ง C# จะเป็นคนจัดการให้ เรามีหน้าที่แค่กำหนด get set ของมันก็พอ ตามโค้ดด้านล่างเลย
เกร็ดความรู้ โดยปรกติ Auto-Implemented Property ตอนที่มัน compile มันจะไปแอบสร้างตัวแปรชื่อมั่วๆขึ้นมา เพื่อให้ Property ที่ชื่อว่า Name สามารถทำงานกับตัวแปรที่ถูกแอบสร้างขึ้นมาผ่าน get และ set ได้นั่นเอง
เราสามารถเขียนโค้ดเพื่อจัดการกับเวลาที่มีคน แก้ไขข้อมูล หรือ เรียกดูข้อมูล ผ่าน property ได้ตามโค้ดด้านล่าง
ข้อความระวัง ในตัวอย่างบรรทัดที่ 12 จะเห็นว่าผมเขียนโค้ดต่อ string ด้วยคำสั่ง + (concatenation) ซึ่งโค้ดก็ทำงานได้อยู่นะ แต่เอาจริงๆเราไม่ควรเขียนแบบนั้นเพราะมันจะทำให้ประสิทธิภาพของแอพตกลง ซึ่งเราควรเขียนยังไงผมจะขอยกไปอธิบายในเรื่องของ string ในบทถัดๆไปนะครับ
เราสามารถกำหนด access modifier ให้กับพวก accessors ได้นะครับ เช่นผมอยากให้ ทุกคนเรียกดูตัวแปร Name ได้ แต่ให้คลาสมันเองเท่านั้นที่แก้ไขได้ ผมก็จะได้โค้ดตามรูปเบย
พวก accessors จริงๆจะมีทั้ง 2 ตัว หรือจะมีแค่ตัวใดตัวนึงก็ได้นะ ตามโค้ดด้านล่างเลยงับ
ข้อควรระวัง โค้ดด้านบนไม่ค่อยเหมาะสมที่จะเขียนแบบนั้นนะครับ แต่ผมว่ามันเห็นแล้วเข้าใจง่ายดี ฮา